martes, 20 de enero de 2009

Yo, a la lluvia... de cara


¿Os acordáis de mi? ¿La nada simple hoja?
No se sabe por qué, pero aguanto... aguanto y aguanto. No se sabe. Y tantas, tantas cosas que ni se saben.¡Pero qué subidón!. C'mon c'mon c'mon! Mójame, empápame y sacúdeme. Ilumina mi humedad, incéndiame que nada cambiará.
La lluvia no arde, destellea.
Eso no existe, será centellea o algo así.
Brilla, sólo brilla. Y no es la lluvia, es, sobre todo, la superficie mojada.
Es igual: no pensaste que aguantase tanto.. Ja. Buena soy yo. ¿Qué tú me ayudaste?... anda... deja de quitarme mérito. Here I am. Rock you like a Hurricane.

6 comentarios:

  1. Esta mañán déixase caer culebreando cara o chan. Seguramente quería agardar á toma de posesión de Obama!

    Se tés ocasión de vela caer, apláudelle; que ben merecido o ten. Que xa non é unha folla calquera.

    (Joder, como chovía cando fixeches esa foto eh. Aquí caeu unha nevada interesante de carallo)

    Bicos enganchados

    ResponderEliminar
  2. una simple lluvia de nada no va a poder con esa hoja! aguanta sabiamente con buena savia

    ResponderEliminar
  3. Tu agárrate con la misma fuerza de siempre y resistirás.
    Porque hay hojas que ya quisieran muchos vientos tener como reto.....con valentía, aguantando los tirones....Y si, que siiii, que el mérito no te lo quite nadie!!!

    Bicos, Pitima.

    ResponderEliminar
  4. Cuánto daño ha hecho el Sol.
    Asjco.
    Un (b)eso

    ResponderEliminar
  5. essa sim que é uma folha longeva... a de historias que terá para contar!
    beijos

    ResponderEliminar
  6. ya veo que resiste. Quizá resista porque no sabe que tiene que caer. Supongo que conocer el irremediable hecho de que no puedes ir contra la naturaleza, nos resta fuerzas.
    aunque siempre hay personas... como ésa hoja.

    preciosa la foto

    ResponderEliminar

Comenta, no te quedes con las ganas, que la represión es muy mala, y luego te salen granos...