viernes, 1 de febrero de 2008

El poder de la mente

Cuarto de baño. Sentados en nuestros respectivos tronos. Mi reisiño en el suyo, plástico azul, sobre la alfombrilla al pie de la bañera, yo en la fría porcelana, con tapa de cálida madera, bidé entre ambos.
Yo con mi revista, él con sus coches, cachica, macuin layo y mate. Nos miramos cómplices, como siempre, leyéndonos el pensamiento. El piensa, "mira, aquí, con mami, qué bien que estoy, la tengo embrujada.." y yo pienso, "míralo qué guapo que es"...
En esto a mi niño se le desliza uno de sus coches, layo, más allá de su alcance, y del mío.. Me mira inquisitivo. Yo lo miro enseñándole resignación, él vuelve inquisitivo y demandante. Yo pienso: si me concentro, si te concentras, si ambos nos concentramos, nuestra mente puede moverlo y traérnoslo de vuelta.. sí... Arrugo el gesto y concentro la mirada en el cochecito, intentando hacer magia.. Él hace lo mismo... Juraría que se movió un ápice. Me asusto un poco y me desconcentro. Sólo fue una ilusión, seguro.. Claro, ¿cómo va a moverse con tan poca fe de mi parte?. Si se moviese me daría un patatús... Aún así le digo a mi niño: "con el poder de la mente puedes mover montañas, mi reisiño.." Él me mira expectante...
- Está bien - digo - lección magistral - continúo - mira -
Me levanto un poco y me estiro para alcanzar el coche con la mano y dárselo al niño.
- ¿Ves?- le digo - mi mente ordena a mi cuerpo, y más concretamente a mi mano que coja el cochecito y lo traiga, así pues, mi mente trajo el coche, silogismo mi reisiño, eso es un silogismo.
- Gracias mamá!!
- De nada mi amor.

9 comentarios:

  1. Agora non me enganas!!! O debuxo é con ceras.

    ¡Qué orgullosa vésete co teu reisiño!!!

    Un saúdo para ti e para él, que é ben merecido.

    ResponderEliminar
  2. Unha historia muy tenra. As alegrias que dan os fillos superan calquer disgusto que poida vir, disfruta dos seus mellores anos.

    ResponderEliminar
  3. Acabo de ver o enlace o meu blog,¡ESTOU ENCANTADISIMO! moitas gracias, si che podo devolver esta alegría de algunha forma, non dubides en pedilo.

    ResponderEliminar
  4. Si das movido el coche con la mente, no dudes en decirme como se hace, que a partir de ese momento iba a trabajar..... otra persona jejeje....
    Enseñale al niño, quien sabe si no tienes un David Copperfield en potencia.
    Bicos.

    ResponderEliminar
  5. portentoso zagal va a salirte si ya le enseñas aristóteles!! (no sería sorpresa teniendo en cuenta que su profe mueve cosas con la mente)

    ResponderEliminar
  6. Yo también quiero, yo tambien quiero!!
    Dicen que los niños aprenden mejor las cosas cuando son pequeños, por ejemplo, los idiomas. Quien sabe si se aprenderá a mover objetos con la mente....

    ResponderEliminar
  7. Ti tamén levas lectura para o trono?
    Pois diferenciámonos no sentido das flechas cardíacas; pero ainda che temos ben similitudes...

    Bicos (tamén) para o rei principiño

    ResponderEliminar
  8. Silvana, o debuxo é un dos meus, do ano 97..¡cómo pasa o tempo!! aisss, e está feito con lápices de colores. Non me lembro se lle puxen algo de cera amarela, pode que sí, valíame todo o que encontraba para debuxar...

    Sí, non o podo negar, o meu neno tenme enmeigada..

    Mi niño sabe más que yo sobre mover cosas con al mente.. Yo lo intento sobre cosas inanimadas, pero él... él me mueve a mí misma para dónde quiere. El auténtico mago es él.. no lo dudeis (¿no os disteis cuenta de la sutileza de sus encantamientos?, es normal, pasan desapercibidos, como la mayoría de la auténtica magia).

    Veca, sólo tienes que creer de verdad..

    Druid.. ai Druida.. David Copperfield hace trucos... Este reisiño hace magia de verdad..

    Calquera sitio é bo para leer Chousa.

    Nuevo Icaro, si te enlazo es porque me gusta lo que leí, y deseo volver, así que no hay nada que agradecer. Me sentiría halagada si me visitas de vez en cuando tú a mí también, y nada más..

    Lote de bicos a repartir.

    ResponderEliminar
  9. Su mente es limpia y puede provocar las ilusiones que prefiera...tu voluntad, en parte, ya la tiene ganada.
    Besos

    ResponderEliminar

Comenta, no te quedes con las ganas, que la represión es muy mala, y luego te salen granos...