domingo, 30 de octubre de 2011

Axustando a medida

Non tería que publicar nada novo ata o mes que ven... pero...
Teño que compartir esto que fixen, non podo esperar...
Nah... unha tropelía máis. Un abuso de confianza total cun amigo blogueiro de sempre.
Chousa, espero que che guste. A todos. Sorrisos ou gargalladas, dá igual....
Eu disfruteino un montón, así que, que me quiten o cantado recantado e toqueteado...
Conxugando un texto de Chousa e as miñas voces e golpeteos de mesa no audacity saiu esta cousa á que bauticei "Axustando a medida"
Teño que dicir que me gustou moito este texto que fala de proporcións e perspectivas, dúas cousas ás que eu lle dou moitas voltas e reviravoltas...


Moitos dos que por aquí veñen coñecen a Chousa, e xa sabedes que é canteiro.... e gaiteiro tamén. Imaxínoo cantando este himno mentres repiquenea co mazo nas pedras, dándolles simetría e proporción, axustando a medida e sacándolles, en definitiva, toda a semántica posible. Se cadra é Chousa un dos mellores sacasemánticas que coñezo. Véxoo capaz de muxir as pedras. Sip.


Vai por tí Chousa. Espero perdoes este experimento dunha que non sabe nada, pero NADIÑA, de música.
A intención é a lúdica-festiva, xa sabes.

Róuboche a foto para ilustrar este audio sen precedentes.....


8 comentarios:

  1. Ti es unha artista consumada. Eu non sei que raio fas metida no medio de tanto tinoní perdendo o tempo en nimiedades, con tantas capacidades pendentes de explotar. Con este tema podemos ir "apolohit" do inverno!!!
    (Despois dos piropos que me adicas, a ver quen era o chulandainas que se atreve a non aplaudirche ata coas orellas)

    Bicos afinados en Do absolutamente desproporcionados

    ResponderEliminar
  2. Unha artistaza ¿va que sí? jaja
    Anda que...
    Claro que non esperaba menos de ti...

    Boas noites.
    Qué tarde é...

    ResponderEliminar
  3. Buenoooooo, fantástico. Realmente podería ser o hit do inverno.
    Bravo por tu creatividad, por ocupar tu tiempo en estos regalos que nos hacen sonreir y crear comunidad bloguera, que se dice, eres un crac, xa pode estar o chousa repiqueteando co mazo.
    Noraboa ( aos dous)

    ResponderEliminar
  4. jajaja..
    Bueno, llegó la hora de hacer algunas aclaraciones:

    Lo siento, Chousa, porque merecías algo infinitamente mejor. De hecho creo que puedo arreglarlo bastante, pero quizá me lleve algún tiempo.

    Esto lo publiqué precipitadamente y, la verdad, aunque se parece algo a lo que quería, no estoy nada satisfecha... Y vale para sonreírse o carcajearse, pero, me sabe mal por Chousa, porque el texto es lo único intachable. Calidad exquisita.
    Ay esa percusión digna de mi niña de 1 año jugando con sus juguetes...
    Ay esas voces desafinadas. Ay esas ¡pérdidas de la letra!
    Tiene un aire a sobremesa de comilona con los espontáneos de turno, licor café en la mano, entonando y amenizando al personal...
    O de canteiro traballando na canteira deixándose levar pola percusión imperfecta do mazo na pedra... Pois sí.
    Todo en la vida va con música.
    Ya hablé aquí sobre los mantras de la rutina:
    http://pitima.blogspot.com/2009/10/el-misterio-del-ronroneo_10.html

    Bueno bueno. Prometo enmendar a desfeita... jaja

    Mis disculpas a los oídos sensibles.

    Y claro que valgo!!!
    Si no es para una cosa es para la otra. Si no va la copla pues va la comedia... ¡o el drama!, para los que no puedan reprimir las lágrimas ante semejante derroche musical: "¿Por quéeee?" clamarán a los cielos...
    Y lloverá...
    Y lloverá...
    Y lloverá...

    Lloverá como en 100 años de soledad, pero no, sola no, yo, no se estar... jaja
    Así que comparto mis miserias remezcladas con otras cosas más alegres porque cuento con vuestra amistad y tolerancia...
    Pero mira que me llegáis a malcriar y mimar... jaja
    ¡algunos sin casi comprometer su sinceridad! ¡tal es el nivel de cariño!!
    Otros callan. No todos pueden...
    Me siento abrumada... Aisss. Soy feliz como una perdiz...

    Por supuesto plagio a diestro y siniestro. Otros les llaman influencias. Bueno, yo le llamo plagio con un toque más o menos original, más o menos perturbador, para bien... o para mal...

    ¿Os sabéis esta? http://www.youtube.com/watch?v=sQPjDsb31Fw

    Ya... Años Luz... jaja

    Ay raúl, mi querido raúl!!, que si viene Risto iba a hacer una de sangre...

    Larisa! Puedes! En serio! No temas! jaja
    Sincera pero, que se te note algo el cariño eh... que no quiero sangrar... Bapuléame lo justico para que me esfuerce algo más...
    O no. Quizá algun@ preferiría que me abstuviese...
    Los respeto. Que no le den al play entonces... porque yo no pienso dejar de darle al record mientras me divierta el tema... Así soy yo, neófita entusiasmada con lo que se tercie en la temporada...
    La creación me trae de cabeza. Soy una intrusa en todos los campos. Algunas cosas se me dan mejor que otras... Bueno.

    Y doy vueltas y vueltas a las cosas, porque soy una perfeccionista. Y me revienta cuando los resultados no son los esperados. Aun así, en los últimos tiempos, mi margen de tolerancia se ha hecho enorme... jajaja. Obvio.

    No me da vergüenza. No.

    Ó feito peito.

    Pues nada, que aun no terminé con el tema. Lo voy a hacer mejor, porque Chousa lo merece... Sí.
    Atentos a la evolución...

    ResponderEliminar
  5. Creo que me perdín parte do telexornal; pero eu estou contento coa túa aportación eh. E se alguén quere máis...que saque a Visa e daquela poñémoslle máis márkentig; á que si?. Mentras tanto...non sempre se atopa, non sempre se da...!!!

    Bicos percusionados

    ResponderEliminar
  6. pero... donde está esa percursión co texto de Chousa????
    cliquei en todo canto vin e non aparece!
    por favor pitima

    ResponderEliminar
  7. Zelti!! Sí que está... Estouna escoitando agora mesmo!! jaja

    Chousa, non te perdiches nada ho... O que pasa é que me deu un arrebato paranóico... jaja, que de súpeto pereceume que me quedara tan mal...

    É mellorable, sen dúbida... pero boeno, non pretendo tanta excelencia, musical claro...

    A ver se che falo por email, que che teño que comentar algo que teño en mente e así a ver se me sinto máis en paz... jaja

    Bicos!!!

    ResponderEliminar

Comenta, no te quedes con las ganas, que la represión es muy mala, y luego te salen granos...