domingo, 22 de mayo de 2011

NATURALIDAD, APOYO... o simplemente CORDURA

14 comentarios:

  1. mucho mejor, sí. no sé si tiene que ver con la cordura, pero es incontestablemente más práctico. anyway, ¿quién demonios hizo el diseño de la clásica nevera azul de playa? si tiene patente estará forrao/á!!

    ResponderEliminar
  2. Verás...
    Es lo que las mamás necesitamos, CORDURA en contraposición a la locura que significa sustituir lo natural por lo artificial, con todas las complicaciones que eso conlleva.. que podrías volverte loca, entre toda la cacharrada que te hace falta para alimentar a un bebé artificialmente, y todos los cuidados complementarios que debes tener... Esterilización, contaminaciones, sustancias alergénicas, la arena que se te mete en la papilla, temperaturas.... Una locura en toda regla, que nos pone nerviosas...
    Toda mamá necesita apoyo para mantener la lactancia materna todo lo posible, porque es lo mejor, lo más práctico, y nos hace sentir bien con nosotras mismas (a la mayoría).

    La nevera azul... indispensable.. Pero para los refrescos y la fruta. La mamá de las tetas dispuestas (jaja) se las arregla con una cesta de esas típicas también.. para un ratito de relax al lado del mar...

    No hay color...

    ResponderEliminar
  3. Naturalmente que apoyo esta postal de la cordura.
    Aunque por supuesto y muy a menudo, las circunstancias acaban imponiendose a la logística, aunque supongo que en eso consiste ser padre... Ups! Se me ha ido la pinza. Mejor lo dejo aqui. jaja

    Salud. Y buen verano.

    ResponderEliminar
  4. jaja.. Sí, ya veo que el título da juego...

    Hay circunstancias y circunstancias... y padres... y madres.. y abuelos... y pediatras... y mucha gente en el ajo que acaban opinando y prevaleciendo su opinión sobre lo natural.
    Que la madre decida pero sabiendo que puede alimentar a su hijo en los primeros 6 meses sin ningún tipo de alimentación complementaria, y no sólo puede... si no que es lo mejor que le puede ofrecer!!! Y que hay muy pocos casos (muy pocos!) en los que es necesario complementar o sustituir por leche fórmula la leche materna.

    Que lo sepa todo el mundo!!

    Gracias Nuevo Icaro.

    ResponderEliminar
  5. Vaya! Veo que eso de que eres lactivista va en serio. De buen rollo te recomiendo calma. Estás radicalizando tu pensaje y de ahí a los comandos armados contra el la peligrosa y todopoderosa industria del biberón hay solo un paso. Y recuerda: Ese es un camino sin retorno.

    Ves como se me iba la pinza.
    ayayay a veces tengo la sensación de que he sido criado con leche de biberón.

    ResponderEliminar
  6. Lo que pasa es que a veces con medias tintas no llegamos a ningún sitio... y hay que radicalizarse un poco, para al menos llegar a medio camino.. jaja

    Pero que va hombre, yo no soy radical. Mi primer hijo también se crió con biberón y está estupendo... Pero me da mucha pena cuando veo mujeres que por malos consejos, por presión social (y de donde va a venir esa opinión mediática, si no de una conveniencia económica.. por supuestísimo que sí, como con todo!!), pues sucumben a la idea de que no son capaces de alimentar a sus hijos de forma natural.

    Un poco traumatizado sí que quedaste, sí... jajaja


    REVOLUCIÓN!!!! QUEREMOS RECUPERAR NUESTRAS GENUINAS TETAS!!! jajaja

    ...agradezco tu preocupación...

    ResponderEliminar
  7. Desde luego, si la mami quiere, ha de tener todo el apoyo. Aunque no quiera ha de tener todo el apoyo.

    ResponderEliminar
  8. Susana.. una pregunta..¿sigues teniendo tus reservas sobre el parto orgásmico? ¿¿no crees que la abusiva intervención en los partos no nos ha desnaturalizado tanto que ha convertido una experiencia única e incluso placentera en algo traumático al que se le tiene miedo.. a veces pavor??? ¿¿No podría ser que las mujeres hayan empezado también a afrontar la lactancia como algo negativo, traumático incluso, en vez de disfrutarla??

    Yo deseo que todas las mamás disfruten como yo de la lactancia, pero para eso han de conocerla bien, y tienen que saberse capaces.. Luego deciden...por supuesto.
    Y hay que apoyarla siempre, pues es el postparto un período muy difícil emocionalmente para la mujer. Pero la lactancia, y las hormonas puestas en juego, también ayudan a la mamá a todo, a recuperar, a sentirse bien...
    Siempre puede haber problemas, y puede parecer que un biberón los soluciona.. porque es un chute que deja a los bebés cao... Ya no hará falta chupar más para conseguir ese alimento infinitamente mejor.. "Míralo.. que dormidito se quedó... estaba pasando hambre..."

    Es natural que los bebés lloren y mamen constantemente al principio, cuando la lactancia aun no está consolidada, es algo normal.

    Soy lactivista porque disfruto de la lactancia materna y me gustaría que lo supiesen todas, que se disfruta y que es posible la mayoría de las veces con buena práctica y dedicación.

    Y me voy a dormir, que mañana madrugo.

    Gracias por pasaros.

    Y a raúl... gracias por descubrirme esto:

    http://www.pitima.blogspot.com/view/flipcard
    ¡Me chifla!

    ResponderEliminar
  9. Mira esto. Desde ya emprendo gestiones para conocer en persona al que hizo lo de la papeleta de Calp. El puto amo.

    http://kurioso.es/2011/05/23/votos-nulos-cosas-que-los-indignados-han-utilizado-como-papeletas-electorales/

    ResponderEliminar
  10. Soy lactivista Pitima, pero más todavía soy "mujerista", y conozco alguna que de tanto querer dar de mamar y, por haches o bes no conseguirlo, le supuso mucho sufrimiento. Una nueva culpa a acumular a las tantas. Me explico? Que lo más importante es -creo- que estemos tranquiliñas, dando de mamar: perfecto, pero si no se puede, pues tranquiliñas.
    Beso

    ResponderEliminar
  11. Y de quién es la culpa??
    Ese sufrimiento, ese estrés, ese miedo, esas culpas, esa inseguridad... todo eso es lo que hace fracasar la lactancia tantas veces. Me cabrea no por el mismo fracaso de la lactancia, porque ¡claro que el bebé sale adelante y bien... no suele haber mayores complicaciones!, me cabrea porque nos perdemos una parte preciosa de la maternidad!!! ¡¡Yo también soy mujerista!!!

    Tranquilidad. Claro que sí!, pero insisto en que la lactancia no está reñida con la tranquilidad, ni con la mujer y su bienestar... ¡Todo lo contrario!!!

    NO MÁS CULPAS!!! No, por favor.

    Sé muy bien de lo que hablo porque tengo las dos experiencias, ya que con mi niño mayor lo pasé muy mal, y no tendría que haber sido así... No tenemos suficiente apoyo y hay muchas ideas preconcebidas e equivocadas rulando por ahí que sólo nos atemorizan y nos crean inseguridad. Nos matan la naturalidad con la que tendríamos que afrontar la maternidad...

    Además está el apoyo práctico, el no tener que sentirse responsables de la casa, del hogar, porque tenemos ayuda, no para que nos cuiden al bebé, si no para dedicarnos a disfrutar de su cuidado en el momento más esencial, cuando realmente necesita de nosotras porque estuvo ahí metido dentro creciendo a nuestras expensas sus primeros 9 meses, y fue genial... ¡¿por qué ese corte por lo sano???!! ¡Y nunca mejor dicho!!!

    Pondré un ejemplo, a ver si captáis mi espíritu en esta empresa:

    Es como si, por la razón que fuere, la mayoría de las mujeres no pudiesen sentir orgasmos.... Nos ponemos nerviosas porque nos han dicho que deberíamos sentirlos, ya que es lo mejor para nosotras y nuestras parejas.... Vale. Pero cuantos más nervios y estrés tenemos, menos llega el orgasmo... ¿Entonces qué?... Lo dejamos pasar??? Lo importante es estar tranquiliñas, y buscar el orgasmo nos intranquiliza mucho. Nos han dicho que es culpa nuestra porque no nos tranquilizamos (lo cual es cierto muchas veces, y otras tantas no, ya que son los demás los que nos meten ideas equivocadas en la cabeza...). Finalmente fingiremos sentir un orgasmo, y nos quedaremos tranquilas y no seremos menos mujeres ni personas por ello.... ¿quién notará la diferencia???

    Yo, como mujer orgásmica satisfecha, necesito que las demás sepan que se están perdiendo algo y que al menos hay que intentarlo, porque son muchas las mujeres que renuncian a la lactancia muy pronto y por razones equivocadas.

    Si no podemos con todo (como es lógico y normal, no se puede estar a todo...), establezcamos prioridades, y dejemos primero de hacer lo que menos nos gusta.... Todavía hay muchas mujeres que se sienten obligadas a hacer lo que no les gusta... y muchas veces sí que hay alternativa.

    La lactancia es como un orgasmo a largo plazo, una gozada, una tranquilidad, un seguro de bienestar.... Sí, todo eso.

    Biquiño Susi.

    ResponderEliminar
  12. Cuando se cree en algo está bien hacer apología del asunto, claro que sí. En construir un mundo mejor creo que encaja perfectamente el potenciar la lactancia natural: más teta y menos botella

    ResponderEliminar
  13. Estoy contigo, con vosotras al cien por cien. Me parece que te había recomendado un día el blog Tenemos tetas, que leo de vez en cuando, imagínate pues cuan convencida no estaré. Es otra parte más de la sexualidad de la mujer, con lo cual me interesa, y mucho.
    Bico.

    ResponderEliminar
  14. Non hai dúbida sobre as inmensas vantaxes da lactancia materna. Neso imos concordar todiños. Pero ben é certo que ten os seus problemiñas (que nada é de balde), e un deles é que como non tedes as tetas de cristal, algunhas mamás cómense moito o coco sobre se o meniño-a estará o suficientemente alimentado-a...

    Bicos de bicactivista

    ResponderEliminar

Comenta, no te quedes con las ganas, que la represión es muy mala, y luego te salen granos...