miércoles, 13 de enero de 2010

No pares

Al parecer soy una perezosa y una indisciplinada.
Son ambas malas cosas.... ¿o no?
Diligente y disciplinada suena a obediente y aburrida....... 
Quizá una mezcla de diligente e indisciplinada resulte. La pereza sin embargo no casa con nada... No parece que pueda ser una virtud en ningún caso, a todas luces es mala cosa.
Entre los eternos propósitos de año nuevo tiene que estar, otra vez, eso de ser más diligente y constante en las rutinas, esto es, disciplinada. Y es que cuando uno empieza  a  simpatizar con la Sra Inercia (la gorda esa que le gusta sentarse en el sofá de Zeltia... ¡y en todos los asientos de mi casa!), parece que no se puede evitar dar las riendas a esta personalidad tan arrolladora, tan agradable, que cae tan bien... en esa silla, a tu lado. Y hazme otro café, anda, curioseémos un poco por estas páginas de internet, mira qué idea... jajaja, sí, qué bueno.... Mañana lo hacemos. Vale.
Pero mañana se convierte en una semana, y luego ya ni te acuerdas... y viene el nunca jamás...
Que nunca jamás no existe, que siempre hay tiempo. Que luego te pones y acabas en un plis.... Que qué vaga soy. Que qué tarde es. Que no llego. Que papá se enfada. Que me siento culpable. Que a tí también te llega... Que.... Que.... Que.... Que tenemos que cambiar... Que sí.... Que sí....


Y qué de polvo se amontonó bajo el árbol. Lo habrán dejado lo Reyes, que lo han traído de Oriente. Y no sé si limpiarlo: ¡es polvo oriental!. El del traje rojo no dejó nieve, quizá ya se fundió, y se evaporó... y ya no está. Pero el polvo no se volatiliza. Habría que barrer, aspirar, limpiar.... Sí. Habría.
Ya recogí el árbol, y todos los adornos, y las figuritas del Belén. Ya están en el trastero, en sus cajas... A San José se le rompió un brazo, pero no se le nota mucho... debajo de la ropa. 
Y no sabía lo mucho que me estorbaban hasta que he visto lo despejado que se ha quedado todo sin Belén ni Portal ni árbol ni adornos. Ahora sólo queda el polvo oriental. 
Está bien. Ya voy a limpiarlo. Y pondré la lavadora. E iré a la compra. Y recogeré. Y sacaré a Dña Inercia de mi vista, y lo haré ya... no voy a esperar. En cuanto acabe este post....


Y tengo varios gifs nuevos. Este que publico hoy tiene mucho que ver con Dña Inercia, que nunca se para, aunque parezca que siempre está parada... No. El mundo gira y todos en él también. Y los días pasan, y en invierno, ahora, el Sol vuela raso y rápido, las sombras son testigos de su aparición estelar, breve, templado tirando a frío, visita de médico en estos cortos días. Y se lo tiene creído el Sol. No es de extrañar, porque si por mi culpa los días fuesen días, y por mi ausencia las noches fuesen noches, yo.... también me lo creería....
A veces las nubes no lo dejan ver, pero le da igual, al fin, nos tiene tan vistos...


Y que no, que no... que no es él el que vuela, no es él el que gira... Es nuestro pequeño mundo el que gira y se acerca a él. Over and over. Again. Cansinos. Presos de la inercia. ¿Inércicos pues?


Tempus Fugit. Ya lo ves, y si no, párate y mira, que el relativismo hará su trabajo, y lo verás. Pero no te pares mucho tiempo, o Dña Inercia te atrapará y cada vez será más dificil cambiar el ritmo. Ella acapara demasiada atención. Tiene encanto magnético... Cuidado.
No pares... sigue sigue...
Un poquito más suave... un poquito más duro.... Pero no te pares.
Eso. Ahí está. Ahí está....
Y al final te gusta, cuando te mueves, sí, que te gusta más...




Y a Dña Inercia que se la lleve, el tiburón, el tiburón!!! Que los cambios de ritmo son lo mejor, y para eso hay que joderla a ella... Y vamos, que hay tema... Que le gusto. Sí.

12 comentarios:

  1. ALgo sé de eso, jejeje. Yo recogí el árbol de navidad y los adornos el sábado y todavía los tengo en el pasillo. La razón?' Que necesito cinta de embalar para cerrar la caja, pero es que no la encuentro y como me da pereza buscarla........pues ahí tengo todo en el medio y yo haciendo zig zag por la casa adelante para no tropezar.

    ResponderEliminar
  2. felipe, nada más colgar un cartel en su cuarto en el que se leía "no dejes para mañana lo que puedas hacer hoy", dijo en voz alta: "desde mañana mismo empiezo!" es bien sabido lo perezoso que es el amigo de mafalda, pero también es muy encantador, porque lo cortés no quita lo valiente, oye. me encanta ese tiempo, andando frugal por el jardín, con pisadas de sombra.

    ResponderEliminar
  3. Pitima dixo...:

    "Mañana lo hacemos. Vale.(.)Que luego te pones y acabas en un plis....Que no llego.Que a tí también te llega... ¡es polvo oriental!.Tiene encanto magnético...No pares... sigue sigue...
    Un poquito más suave... un poquito más duro.... Pero no te pares.
    Eso. Ahí está. Ahí está....
    Y al final te gusta, cuando te mueves, sí, que te gusta más...Que los cambios de ritmo son lo mejor. Y vamos, que hay tema... Que le gusto. Sí.
    "

    Exemplo perverso e malévolo pola miña parte, pero que pon de manifesto dúas cousas:
    1. Que son un verderolo (pero esto non é novo, posto que xa o sabíamos).
    2. Que as cousas sacadas de contexto poden ser a hostia en verso!

    Assssssúcarrrr.

    Bicos con inercia dirixida.

    ResponderEliminar
  4. pero mira que bien te lo montas con la inercia, ya decía yo que había mucho sitio en mi sofá,
    menos mal que no soy celosa,
    es más, prefiero que se enrolle un poco contigo,
    así cuando vuelva conmigo, me tratará con más mimo!

    pitima, como ya sabrás, la inercia es un poco veleta, va y viene...
    lo mejor para no tener que recoger el árbol es no ponerlo!. claro que cuando hay reisiños...
    chousa, si se lee tu comentario sin antes haber leído el post, se diría que andas disparado!
    :-)

    ResponderEliminar
  5. Zeltia, incluso lendo o meu comentario despois do post, podíase dicir que ando disparado; ou non?

    ResponderEliminar
  6. este gif es super chulo..vaya que en museos de arte contemporáneo he visto cosas con mucho menos interés...

    me encanta!

    mua!

    ResponderEliminar
  7. Me identifico, claro. Y ¡gracias a dios!, que hay mucha neurosis en relación al orden y el método y, chica, prefiero la creatividad (la inercia no).
    El resumen de Chousa es cojonudo (bravo, Chousiña!)

    ResponderEliminar
  8. ai si! o gif, que non dixen nada, pero que me deixou admirada,
    como raio o farás!
    por certo, ó estalo mirando un anaquiño vendo pasar o dia repetidas veces,
    hai un vulto negro alá no fondo, que só aparece un instante,
    e que me estou a preguntar que raio será,
    xa estou mareada de tanto mirar!

    e dicirlle a chousa que non é que o pensara, pero quería dicilo dunha maneira suave jajaja :P

    ResponderEliminar
  9. Artabria, entre tú y yo... todavía no puse la lavadora... jeje, pero de hoy no pasa.. qué hora es?, sí, creo que me dará tiempo... También tengo que arrimar para hacer unas lentejas para mañana.. Vida esta..

    Raúl, claro, si es que Felipe es mi héroe... jajaja. Me siento muy identificada con él. Ya sabes que adoro Mafalda... y me acuerdo perfectísimamente de esa viñeta, y la otra... "no me da vergüenza, aquí tumbao, con la cantidad de cosas importantes que está haciendo la gente... cómo? Qué no da?... bah.. ¡nunca termina uno de conocerse!", jajaja, genial!
    Bueno, que me siento identificada con Felipe en lo de vaga, en lo de encantadora y lista no tanto.. jaja. Bueno, a veces también un poco.. jajaja

    Mira Chousa, moito mérito non che podo recoñecer, porque tampoco sacaches moito de contexto... que estes textos meus teñen case todos compoñente erótica-festiva, coa que me gusta aderezar e pervertir os meus desvarios.
    Xa sei que che gusta a tí tamén, máis que o aaaassúuucarrrr, Inocencio, o venesolano de Antas, o canteiro escritor e poeta... que ve o amor por todas partes, así anda, disparao por culpa desa paranoia sensual e verderola. Preciosa cor o verde, por certo.

    Certo, Zeltia, pero co reisiño... hai que pór árbore, belén, calendario de advento e toda a parafernalia. Gústame, pero tamén me satura pasados uns días... Aínda agora anda o reisiño cantando o de Navidad, navidad... dulce navidad... agsss

    ¿A qué sí Carol?... jaja, a ver si recibo alguna oferta multimillonaria por mi obra gifera... Yo me divierto mucho. Me encanta hacer gifs. Discurrir nuevas perspectivas y temas me motiva un montón. Es mi ultima obsesión: las fotos en movimiento. Sin llegar a ser películas, son todo un mundo, para mi cautivador.
    Muá, mi niña! Gracias.
    Tú sí que eres una artista!!

    Y claro, Susana, que de vez en cuando se te olvide la rutina, rompas el ritmo, desordenes un poco tu vida... que eso es la sal y la pimenta. Permíteme que la sienta.. y luego pida confesión. Me confieso lujuriosa, no lo puedo remediar, que en esta tarde ociosa, lo que yo quiero es...
    Me pierdo... me pierdo y me salen los versos que un día escribí.. jajaja, cuando tenía otra obsesión.. Si es que soy de carácter obsesivo, y esa es quizá mi perdición... o mi encanto.. si lo hubiera o hubiese..

    ¿Otra vez que cómo hago el gif? Es muy sencillo: fotos secuenciales, en este caso una cada 2 minutos durante dos horas (fíjaos lo rápido que se mueve el sol, o la tierra..., que sólo dos horas de fotos parecen medio día). Después, ya teniendo la secuencia de fotos,montas el gif con algún programa, que ya he dicho que los hay muy sencillos, e incluso puedes hacerlo on-line subiendo las fotos sin siquiera tener que registrarte en picassion.com, claro que esta última forma es más limitada que tener tu propio programa. Yo uso Beneton Movie Gif.

    Querida Zeltia, el bulto negro es en realidad marrón, con rayas negras, cariñoso, de los que llenan de bobadas como dice mi niño...jaja. Un boxer atigrado que responde al nombre de Jota. Ya publicaré alguna foto para que veas lo guapo que es. También pillé un paporrubio en la rama del árbol, pero claro, es casi imperceptible en el gif.

    Bicos para todos.

    ResponderEliminar
  10. Es época de cambios, esta que vivimos, el tránsito de un año a otro.
    Y todo son propósitos nuevos e ideas que se quieren poner por fin a rodar.
    Pensamos en nuestros defectos y hasta intentamos verle el lado perfecto al asunto.
    Si es que todo cambia, si es que el tren está continuamente andando, si es que no hay que pensarlo hay que girar como lo hace el mundo entero.

    ¡Que no nos paren, Pitima!

    Un bico.

    ResponderEliminar
  11. ¡Qué no nos paren Neli!
    Avanti!!

    ResponderEliminar

Comenta, no te quedes con las ganas, que la represión es muy mala, y luego te salen granos...