jueves, 17 de diciembre de 2009

Jugar con fuego

Y sigo pensando...


Dragón rojo con Dragón rojo.... pouf... se esfuman con una pequeña llamarada


Podría escribir sobre las vidas que me cruzo...


Estación con Estación... desaparecen en medio de estrellitas...


Desde que escribo aquí, en el blog, me ha salido vocación de paparazzi de lo que me rodea.


Pájaro con Pájaro... desaparecen sin más... qué decepción... A ver si hay más dragones...




Al final no escribo sobre ellos porque me parece invadir sus intimidades. Aunque algunos serían unos personajes protagonistas interesantísimos, con infinitas posibilidades..


Flor con Flor... qué bonito..


Pero al fin, qué hacen los escritores, sino escribir sobre sus vidas y los que los rodean.


Cinco con cinco.


Pero yo no soy ninguna escritora, o sí, pero no una famosa, de renombre.. No. Soy una simple aficionada... Tiene sus ventajas: eres libre. Casi nadie sabe que escribes aquí, nadie que se pueda reconocer y le parezca mal...


Cinco con cinco.


Nadie sabe de quién o de qué hablas, lo que te inventas o lo que es real. Nadie sabe nada. Ni siquiera tú misma, que estás escribiendo...
A veces me siento una niña armada, que juega con fuego... despreocupada e inocente...


Pero qué!?.... CINCO CON CINCO... Mierda! si no son pareja!... Unos son bambúes y otros son platos... qué tonta!


Dejaré de pensar... 
O no.


Vientos y Dragones, son Honores ¿Será por eso que me gustan?
¿Que si quiero seguir con el diálogo de la victoria?.... Claro, pero antes... un poco más de fuegos...




11 comentarios:

  1. brujería! menos mal que manejas bien la alquimia, porque un chisporroteo mal controlado puede inflamar toda la casa! espero que finalmente des con la fórmula, o que por lo menos sigas divirtiéndote en el intento. es decir: sigue pensado.

    ResponderEliminar
  2. Tú te dices paparacci, yo me digo voyeur, pero es lo mismo. Me chifla sentarme en un lugar público, ver a una pesona, observarla e imaginar su vida (concretamente su vida sexual). Y es cierto, a veces me siento un poco bruja, pero ¡al fin todos somos tan parecidos! Hablar de los demás es hablar de una misma.

    ResponderEliminar
  3. Cinco con cinco, casi siempre rima mal, aunque trates de hacerlo con ahínco......

    La vida de los demás en ocasiones es mas interesante de lo que nos imaginamos.... o mas aburrida de lo que aparenta... ya sabes que siempre muerde el perro que no gruñe jejejeje....

    ResponderEliminar
  4. O Druida ten razón, ainda que cho diga en castelán. Claro que tampouco sei eu se é preciso de buscarlle a rima, se se fai con "ahínco"...jajajaja xastamos!

    Eses meneiños que fas na imaxe ben podería servir para facer o conxuro da queimada, e mentras dilucidamos se somos voyeurs ou paparazzis, botamos uns groliños do líquido e cálido elemento. Que che parece?

    Bicos con bicos

    ResponderEliminar
  5. ay pitima! que bruja se te ve, ahí en medio del fuego jajaja
    y también ¿sabes a qué me recuerdas con ese serpenteo? estás ahí agarrada a no sé qué, que bien podrías ser una street tease de barra!
    eso sí, necesitarías quitarte la ropa
    el próximo, vale? (haz feliz a susana moo)
    :-)

    ResponderEliminar
  6. ¡Esta Zeltia ten cada cousa!
    Non nego que a imaxe tería mais forza se a Pitima mostrara peito, pero interésanme mais outros segredos que de seguro agocha a meiga, o mesmo que @s outr@s comentaristas.

    ResponderEliminar
  7. Hablar de cinco en cinco, o ver de cinco en cinco, o imagunar de cinco en cinco, mientras el fuego serpentea seises en las manos.

    y yo medio "paparazzi" también pasé por aquí, de mirona (que se lle di ;))

    un saúdo

    ResponderEliminar
  8. Es que aunque no lo parezca, chicas... la secuencia es un poco improvisada, fruto del azar. Tendría que haberme preparado para salir en la performance esta, pero salió así, y no me gusta preparar demasiado estas cosas, porque pierden encanto...
    Lo propio sería haberse maqueado, alborotar el pelo, quitarme la ropa o ponerme un buzo color carne ajustadito, porque claro, en medio del fuego no pegan las camisetas del carrefour.... Aisss, tenéis razón...
    Igual lo hice, pero pensé que el resultado subiría demasiado la temperatura del blog... jajaja

    Que ná... jaja, circulen, no hay nada que ver... Ni mucho ni poco, ni para comerse el coco, que cantaban aquellos.. jaja

    Así que una bruja stripper... jaja...
    No sé si decir qué es lo que agarro con tanta decisión... jeje, como si me colgase.. tienes razón Zeltia, no me había percatado, pero sí que da esa impresión...
    No lo diré. Aunque yo creo que se percibe bien.. jeje

    Seguiré pensando, Raúl, aunque a veces me ponga espesa por el cansancio, la rutina, el stress. Me gusta pensar, y escribir en alto mis pensamientos, para mi, y para vosotros..

    Susana, quizá quieras leer esta entrada mía:

    http://pitima.blogspot.com/2008/06/paisajes-humanos.html

    Y sí, tienes razón, somos bien parecidos en muchas cosas, aunque a veces nos ilusionemos con ser especiales y tal... Para qué... A los bichos raros no los quiere nadie. Y todos queremos que nos quieran, y que se interesen por los secretos que escondemos... sabe Dios dónde..

    El cinco es un número mediocre Druida, con una rima tonta y pegadiza. Interesante o aburrido son conceptos muy subjetivos... Creo que siempre se puede encontrar la perspectiva interesante de todo el mundo, sí, sólo hay que manejar bien el objetivo..

    Chousa, unha boa queimada, o líquido ben quentiño.. Soa ben, coa friaxe que nos ven enriba... jaja
    Teño que facer un gif dunha queimada, e grabar o conxuro.. Creo que sería divertido. Últimamente teño gañas de performance.

    Xenevra, mira canto queiras, que para eso estamos, para mostrar... ¿ou?
    E podes facer un dispendio cando che pete e comentar o que queiras. Benvida.

    ResponderEliminar
  9. xa supoño, susana que o teu interese vai máis alá das tetas de pitima!
    a duda ofende:-)
    máis, se o seu cimbreo, coa mirada inicial (ou final, non sei moi ben), a mín ma fixo imaxinar así... pensei que con máis motivo a tí, que te declaras de gustos máis ámplios!

    pitima anímate a facer a performance esa do lume e o bebedizo!

    ResponderEliminar
  10. donde digo beistos digo besitos
    ojú nena, por qué te quiero yo a ti? con el trabajo que me das.

    ResponderEliminar

Comenta, no te quedes con las ganas, que la represión es muy mala, y luego te salen granos...