martes, 20 de octubre de 2009

Quiero saber...

No encuentro el libro de las respuestas. Qué contrariedad. Qué desazón.
Quizá me valga beber de la fuente de la sabiduría.
 
Esta no es la fuente de la sabiduría.
Lo sé.
No calmará tu sed.
Lo sé.
Olvídate del tema.
No puedo. Beberé de todos modos... quien sabe...
El libro tampoco te va a curar esta ignorancia.
Lo sé.
Es más: ¿qué te soluciona saberlo? ¿acaso harías algo diferente?
No. Supongo que no.
Entonces?
Debo encontrarlo.
Qué estúpida eres a veces.
Lo sé.
Pues pon remedio.
No puedo.
Sí que puedes.
Estúpida.
Imbécil.
Ignorante.
Lo sé.




Y se me ocurre que saber y saborear deberían ser (¿lo son?) de la misma familia léxica. Que nos gusta como sabe el saber, aunque a veces las respuestas sean amargas... ¿Es mejor saber de todos modos? ¿Y si el conocimiento es como el agua, incoloro, inodoro, insípido? Y no. Siempre lleva sales.
No todas las aguas son iguales.
Todas tienen sus matices.
Como las respuestas.


Gif: Fonte en Bueu


Pd. Mis defectos personales

13 comentarios:

  1. aquí veño beber da fontiña!
    mira que manía che entrou por saber!
    eu preferería beber da fonte da xuventude, da fonte saúde, mellor aínda da fonte da felicidade, da fonte da serenidade...

    dicen que con la edad se adquiere sabiduría... pero yo creo que sólo se adquiere más de lo que ya se tenía:
    confusión,
    desasosiego,
    perplejidad,
    inmoralidad,
    deslealtad,
    y un montón de etc. el etc. es un recurso estupendo, porque ayuda mucho a los que empiezan a divagar, y luego se cansan
    pero para concluir con algo positivo,
    diré que quizá algo que se aprende es a entender y por lo tanto a perdonar, no sólo las debilidades, y los errores propios, si no también los ajenos.
    me han entrado ganas a mí también de añadir alguna fuente más a las que ya tengo en mi blog; como podrás comprobar, culo que veo, culo que quiero.

    ResponderEliminar
  2. Non hai fontes suficientes para calmar sedes nin libros no mundo para procurar o saber. Por iso andamos sempre na procura do saber e do sabor. Fíxate ti que un so fonema e canto cambia a leria. E que cambiamos so un e xa todo falla...

    Xa sei que xa o sabías, pero quería decilo eu tamén.

    (O picho ese...non direi o que me lembra; pero si direi que quedou moi bonito, así pingando, que é xerundio!)

    Bicos sabedeiros

    ResponderEliminar
  3. Las preguntas respondidas en ocasiones te llevan a otras preguntas..... Esa fuente de la que quieres engañar es como la Coca-cola... que la bebes para calmar la sed, y cuando te das cuenta, mas sed tienes.

    Muchas preguntas tan solo son contestadas por el tiempo... y lo que necesitas no es beber, lo que necesitas es lo que me has recomendado muchas veces: paciencia.

    Bicos.

    ResponderEliminar
  4. el que sabe, saba, rezaba el añojo auncio. aunque me temo que no tiene nada que ver, lexicograficamente hablando. en defintiva: yo creo que hay que beber cuando uno tiene sed, básicamente. muy salaos los gomaespuma, oye, como siempre.

    ResponderEliminar
  5. y si nada calma tu sed (de sabiduría), al menos tendrás un funcionamiento riñonal estupendo!

    ResponderEliminar
  6. Pues yo creo que saboreamos el momento en que las dudas quedan resueltas. Y la sensación es como si bebiéramos un gran vaso de agua al tener sed.
    Y no todas las aguas son iguales, como tu dices, todas tienen matices como las dudas y las respuestas encontradas y sobre todo la manera en que interpretamos esas respuestas.

    Lo malo es cuando la "maquinita de pensar" se lanza no encuentra el freno. jaja.
    Entonces mejor no saciar la sed, mejor olvidarte de todo y cerrar la fuente. Que los extremos son malos....

    Bicos, amiga.

    ResponderEliminar
  7. Prueba con la Castalia. Bajando del Parnaso, rumbo al Tolo de Delfos. Ese que nadie sabe exactamente para qué servía.

    El agua sabe diferente. Hay quien aún sostiene que se trata de saliva, o de lágrimas, de ninfa desdichada.

    Un bexo

    ResponderEliminar
  8. Sí que che son unha maniática... jajaja, tes toda a razón, Zeltia, e unha ansiosa, algunhas veces, inda que xa vou sendo máis paciente...
    Y el tiempo lo cura todo, todo, todo... hasta el ansia de saber.
    A perdoar sí que aprendín. Primeiro de nada a mín mesma, que tiña aí algúns pecadiños, faltas, delitos incluso?.... jajaja, que xa empezan a prescribir... O tempo e o cambio de perspectiva axuda a iso de perdoar, os males propios e os alleos.
    Incluso aprendes a disculpar ciertas faltas concernientes a tu idiosincrasia y que ya no esperas poder corregir... Nadie es perfecto. Y la canción que me sale al paso ahora: son mis defectos personales, sí señor, lo que mejor me salen mi amor....

    Chousa! tes razón, as veces a diferencia éche ben grande por pouca cousa... casi imperceptible, pero o resultado é o resultado...
    Penso agora no pouco diferente do noso mapa de ADN comparado co da mosca do vinagre... ¡e mira tí! jajaja

    Sabes que me gusta fotograbar a auga, pero conxelala nunha imaxe paréceme como cercenar una boa parte do seu encanto. ¡Non é xenial esto dos gifs! Parece maxia!!! jaja. Dende que os descubrín abriuse un mundo novo para mín... Fotos en movemento... marvellous!
    Xa só nos queda que podamos poñerlles son e olor... aissssss. E seguro que o do sonido non queda lonxe, seguro que xa o hai!

    Claro Druida, xa o sei... xa o sei. La paciencia es la madre de todas las ciencias!!

    Raúl, la de buenos ratos que me han hecho pasar a mí estos gomaespuma!! jaja. Me encantan. Y sí, hay que beber mucho, para tener buena salud... y ya se sabe: mente sana en cuerpo sano, quizá así mejoren mis crisis de ansiedad por saber... jajaja, o me ahogue antes.

    Neli, muy buen consejo el tuyo. Efectivamente, a veces hay que echar el freno a la máquina para no acabar estampada en la primera esquina... Tiempo al tiempo. Ya llegará el momento de beber del agua que nos sacie! Seguro que sí.
    Y qué cierto es también lo de los matices. Como una misma respuesta es distinta según quien la de, según quien la reciba, y distinta también en distintos tiempos. La respuesta justa,los actores correctos y el momento adecuado... aissss qué difícil...
    Bueno... siempre podemos hacer algunos ajustes.. jaja

    Ego!! Saliva de ninfa desdichada?? lágrimas?? Eso tiene pinta de emborrachar.. más que de sacarnos la sed...
    Venga... vamos!!
    O lo dejo para otro día, pero que no sea nunca... Algún día iré a Grecia, y a Laponia. Y no será el mismo día... jajaja

    ResponderEliminar
  9. pues si eres profesora, lo peor que te puede pasar es no encontrar el libro de las respuestas ese...

    Saludos

    ResponderEliminar
  10. jaja, tienes razón Möbius.. Sin libro de las respuestas estamos perdidos... jajaja.
    Yo no soy profesora, pero una amiga tuvo un problema con un profesor porque su hijo, una personita inquieta por aprender, se afanaba en sus examenes y trabajos completado las respuestas con todo lo aprendido por su cuenta, a parte de lo que se le pide en el libro de texto pertinente... Y claro, el profesor se vió limitado para corregirlo... ¡el alumno sabía más que él! o su libro de respuestas no era tan extenso... jajaja
    Así que ya ves a mi amiga diciéndole a su hijo que no aprenda tanto, que deja mal a su profe...

    Aissss... qué cosas..

    ResponderEliminar
  11. Y sí, me acuerdo del capítulo de Los Simpsons.. jaja

    ResponderEliminar
  12. Nunca se encontra o libro das respostas, quizáis a resposta que se elixe sexa sempre a acertada nese momento. Por outra banda, mellor non saber. (E non vou a dicir a qué se parece esa fonte...).

    Biquiños Pítima!!

    ResponderEliminar
  13. É unha picha!!!! digooo ¡un picho!!! jajaja
    Qué guapa a foto Majo!!
    Alédome moito de verte por aquí.
    As respostas...
    Xa encontrei o libro, pero non me satisfacen as respostas que leo nel. Busquei noutros sitios, pero só me poño máis e máis ansiosa sen chegar a ningunha resposta satisfactoria...
    Previsible.
    Inda así busco.
    Non é que sexa mellor non saber: ¡é mellor non buscar a resposta!
    E relaxarse na inopia... Síiii

    ResponderEliminar

Comenta, no te quedes con las ganas, que la represión es muy mala, y luego te salen granos...